‘Al onze cliënten zijn van ons allemaal’

Met ingang van 1 april is Esther van der Meulen de nieuwe Directeur Behandeling van Ons Tweede Thuis. Als Manager Behandeling heeft ze de afgelopen tijd al volop meegedacht over de nieuwe inrichting van de organisatie die niet langer op regio’s, maar op zorgclusters is gebaseerd. Wat ziet zij als de grootste uitdagingen waar Ons Tweede Thuis voor staat – en waar liggen in haar ogen de grootste kansen?

Ingewikkelde dingen simpel uitleggen is een kwaliteit van Esther van der Meulen. Ze ziet het huidige Ons Tweede Thuis als 78 bootjes die allemaal hun eigen koers varen. “En we gaan toe naar vijf vloten die allemaal onder dezelfde vlag manoeuvreren. Die vloten staan voor vijf zorgclusters: intensieve zorg, kind & jeugd, specialistische zorg, midden- en licht verstandelijke beperking, niet-aangeboren hersenletsel en lichamelijke beperking.”

Kortom, wat straks telt is niet meer wáár een locatie van Ons Tweede Thuis is gevestigd, maar welke vorm van zorg er wordt geboden en aan welke doelgroep. Het voordeel van zo’n indeling in zorgclusters is volgens Esther overduidelijk. “Nu zijn locaties in een en dezelfde regio niet of nauwelijks met elkaar verbonden vanuit kwaliteit van zorg, omdat de expertise en ervaring op locatie A totaal verschilt van die op locatie B. Straks kunnen locaties binnen één en hetzelfde cluster veel beter kennis uitwisselen, en krijgen medewerkers ook meer doorgroeimogelijkheden binnen hun eigen cluster. We kunnen ons dan meer verdiepen en specialiseren, en dat komt de expertise ten goede. Zo zijn we voornemens om ons in het vierde kwartaal van 2025 te laten accrediteren voor het regionaal expertisecentrum op het gebied van niet-aangeboren hersenletsel.”

Meer samenwerking en meer verbinding

Esther is de eerste om toe te geven dat dit voor veel locatiemanagers en medewerkers een grote verandering gaat betekenen. Ze zegt: “Het begint met het besef dat we gezamenlijk verantwoordelijk zijn voor de zorg en ondersteuning van onze cliënten. Ofwel: al onze cliënten zijn van ons allemaal, en dat betekent dat je dus verder kijkt dan wat er op jouw eigen locatie speelt. De nieuwe clusterindeling bevordert samenwerken aan de verdieping van de kwaliteit van zorg, locatie-overstijgend. Maar ook op het terrein van het maatschappelijk meedoen gaan we sturen op meer verbinding. Als de ene locatie al gebruik maakt van bepaalde vrijwilligers, en een andere locatie samenwerkt met het verpleeghuis om de hoek: wat is er dan logischer dat je in zo’n geografisch tuintje met elkaar samenwerkt om meer cliënten te laten meedoen in de maatschappij?”

Elke cluster krijgt een eigen clusterdirecteur en een manager Behandeling. De clusterdirecteuren samen met samen met Esther als Directeur Behandeling en drie directeuren van het Dienstencentrum plus twee bestuuders vormen het directieteam. “Hoe we de verantwoordelijkheden precies gaan verdelen is nog een beetje een puzzel in het directieteam”, zegt Esther. “Maar het idee is dat de clusterdirecteur zich vooral richt op de bedrijfsvoering, en dat elk cluster een manager Behandeling krijgt voor de zorginhoudelijke kant. Een belangrijk duo dus. Mijn taak wordt onder meer om die vijf managers Behandeling aan te sturen.”

Grijs gebied

Elke clusterdirecteur moet dus samen met een manager Behandeling de dagelijkse zorg voor de cliënten gaan aansturen. Is dat niet een recept voor spanningen? Esther: “Er zal soms sprake zijn van een grijs gebied: wie beslist nu wat? De manager Behandeling zal misschien iets willen veranderen, en dan moet de clusterdirecteur ervoor zorgen dat dat ook gefinancierd kan worden. Daar liggen de uitdagingen, maar tegelijkertijd ook de succeskansen.”

Als Directeur Behandeling gaat Esther ook het ambulant behandelcentrum van Ons Tweede Thuis aansturen, alsmede alle artsen en verpleegkundigen die werken in de diverse clusters. “En hopelijk zal ik ook wat meer tijd gaan krijgen voor het onderhouden van externe contacten met andere zorginstellingen, want dat schiet er nu vaak bij in. En last but not least word ik eindverantwoordelijk voor het programma Kwaliteit van Zorg. Dat is in een organisatie van onze omvang ook een heel belangrijk thema, waar nog veel werk te doen is.”

Ons Tweede Thuis gaat een spannende tijd tegemoet, waarin de organisatie gaandeweg een nieuwe vorm van werken moet ontwikkelen. Esther is ervan overtuigd dat dat gaat lukken. “We gaan het zo organiseren dat we én dichter bij de cliënt, én dichter bij de medewerker komen te staan. Ik ben realistisch genoeg om te beseffen dat misschien niet alles gaat lukken wat we voor ogen hebben, maar het feit dat we dit met zijn allen samen gaan vormgeven zie ik wel als een enorme kracht. Ik heb bij heel veel zorginstellingen gewerkt, maar bij Ons Tweede Thuis zie ik uitzonderlijk veel warme, betrokken professionals. Als die allemaal tegelijkertijd ergens de schouders onder zetten, dan gaat er echt wel wat bewegen.”